Rozdział pięćdziesiąty pierwszy

Zaraz po wyjściu siatkarza położyłam się i zasnęłam . Byłam padnięta no w końcu to był najlepszy dzień i do tego najwspanialsze urodziny …

O godzinie 8 rano obudził mnie budzik . Tak wiem do śniadania była jeszcze godzina , ale tradycyjnie rano nie mam się w co ubrać . Generalnie taki problem to chyba codziennie mają dziewczyny . Po 20 minutach stania przy szafce i podziwiania moich ciuchów  ubrałam jeansy i bluzkę . Czasem sobie myślę czemu stojąc tyle czasu i się namyślając ubieram po prostu jeansy i bluzkę ? Hm…..

Wyszłam z pokoju i poszłam po Ankę . Oczywiście ona jak zwykle nie gotowa . Lubi sobie trochu dłużej pospać . Nie dziwię się w zimie śpimy przecież o godzinkę dłużej . Na polu zimno o nawet nie chce się wychodzić spod kołdry .

-Wera w co ja się mam ubrać . Powiedz , że mi no .

-Hm…Ubierz sobie te spodnie i bluzę . Pasuje ?

-A pasuje . Dziękuję

-Proszę . Zbieraj się moja guzdrało .

-Ej no ….

-Co ?

-Nic….

-I tak cię kocham .

-A no wiem to

-Idź już do tej łazienki .

-Idęęę

Po 10 minutach czekania  przyjaciółka wyszła z łazienki .

-Gotowa !

-Oki . To teraz idziemy po Magdę i na śniadanko ?

-Pewnie

Wyszłyśmy i ruszyłyśmy w kierunku pokoju Magdy .Czekałyśmy chwilę na windę . Gdy przyjechała było w niej dużo ludzi więc musiałyśmy czekać na następną . Jedyne czego nie lubię w hotelach to czekania na windę . Oczywiście są też schody , ale rano to z nas są lenie i nie chce się nam łazić po nich . Chociaż to tylko jedno piętro . No cóż ‘ Jestę leniwcę’ ….

Postałyśmy i poczekałyśmy aż w  końcu winda nadjechała . W środku była tylko jedna osoba i to jeszcze jakiś gościu  Ja nie wiem czy nie może jechać jakaś winda , ze będziemy jechać same bez żadnych ludzi .

-Przepraszam , czy pani to nie przypadkiem dziewczyna Zbyszka Bartmana i zawodniczka Atomu Trefl Sopot ? – spytał

-Yyy…Tak to ja . A o co chodzi ?

-Czy mogę zrobić sobie z panią zdjecie ?

-Proszę ..

-Może koleżanka zrobić nam zdjęcie ?  - zapytał

-Pewnie – powiedziałam

Czemu znów ogarnia mnie to uczucie , że znam tego kolesia .

-Już ..

-Dziękuję …Czekaj czy my się przypadkiem nie znamy ? Czyżby Weronika ? – spytał

-Tak to ja . Przepraszam a pan to ???

-Przemek . Z gimnazjum .

-Aaaaaaa…..Przepraszam nie poznałam .

-Nic nie szkodzi . – powiedział

- A właśnie poznaj moją przyjaciółkę Anu

-Miło mi – powiedział i podał jej dłoń

-Mi również . – odpowiedziała

-Mmm…Przemek wybacz , ale musimy już iść po koleżankę . Miło było cię spotkać . Może kiedyś jeszcze będzie okazja się spotkać . – powiedziałam

-Ok papa . Oby – powiedział

Pierwsza myśl po wyjściu z windy to : Co on robi do jasnej Anielki w Rzeszowie skoro on z Sopotu ?? A dobra nie mam czasu zaprzątać sobie tym głowy …..

Poszłyśmy po Magdę . Na szczęście ona była już gotowa . Generalnie Madzia to takie nasze przeciwieństwo gdyż jest punktualna , zawsze gotowa na czas a my to już szkoda gadać .

Na śniadanie zjechałyśmy również windą . Tym razem to byłyśmy tylko my trzy . Już czekali na nas chłopaki w restauracji hotelowej .

-Hej – powiedział Zibi po czym tradycyjnie pocałował partnerkę .

-Hej , hej – odpowiedziałyśmy z Magdą 

Witajcie ..Rozdział taki nie za długi by was nie przy nudził ani nie za krótki . Myślę , że się spodoba . Czekam na wasze komentarze i pozdrawiam ...Przy okazji gimbusy kciuki za was trzymam jutro  ! Powodzenia :)