Rozdział pięćdziesiąty czwarty

Tak mi się spodobał ten zapach , że kupiliśmy ten perfum . Wyszliśmy z Douglasa . Pit zadzwonił do Zbyszka . Mieliśmy się spotkać przy wyjściu za 10 min . Ja poinformowałam Madzię . Niestety trzeba było nasze zakupy na dzień dzisiejszy zakończyć była godzina 19 . Strasznie ten czas zleciał w tej galerii . To są właśnie uroki sklepów . Wchodzisz i nim się obejrzysz pół dnia cię nie ma ....

-Wera a ty co byś chciała dostać ?

-Ja ? Hm…W sumie to nic mam wszystko czego potrzebuję mianowicie ciebie , wspaniałych przyjaciół i siatkówkę .

-Nie bądź taka skromna .

-Nie jestem !

-Nie dogadam się z tobą .

-Serious ?

-Serious . Ale i tak wiec że cię kocham .

-Ja ciebie też .

-Wera a mnie to już nie kochasz ? – spytała Anka

-Kocham , kocham . Jak bym mogła nie . Przecież znamy się już ile ??

-Ponad pięć lat . – odpowiedziała Anu

-Czuję się osamotniony . – stwierdził Zbigniew

-Mhmmm…Ciebie też kocham przecież . – powiedziała Ania

-No ja myślę . To co wracamy już do domu ?

-Tak – odpowiedzieliśmy chórkiem

Wróciliśmy do hotelu . Zanieśliśmy zakupy do pokoi i zeszliśmy na kolację . Trzeba było coś szamnąć przed snem chociaż troszku późno . Po zjedzonym posiłku pożegnałyśmy się z partnerami i udałyśmy się do pokoi spać . 

Następnego dnia . Do Wigilii pozostało trzy dni .

 

Wstałam koło 9 rano . Dziwne bo zwykle wstaję koło siódmej , ale co tam mam wolne . Trzeba będzie z dziewczynami ustalić co będziemy pichcić na kolację Wigilijną . Pasuje jakieś placki , rybę , barszcz z uszkami , pierogi i ziemniaki z kapustą plus oczywiście kompot. Tyle chyba by wystarczyło . Jeszcze trzeba będzie przed gotowaniem pomóc Bartmanowi sprzątać . Pewnie choinkę ubrać . ……

Dryń , dryń ………. Zadzwonił mi telefon .

-Halo ? – zapytałam

-Wera ? – odpowiedziała jakaś dziewczyna

-Tak . A kto mów ?

-Debilu to ja Anka .

-Aaaa…..Wybacz nie wyświetliło mi się kto dzwoni . Co chcesz ?

-Mogę do ciebie teraz wpaść ?

-Wpadaj .

-Będę za 25 sekund .

-Ok.

Ledwo zdążyłam odłożyć komórkę a Anka już zapukała do drzwi .

- Co chciałaś ? – spytałam

-Pogadać .

-O czym ?

-O wszystkim . O Wigilii.

Zaczęłyśmy rozmawiać . Generalnie chodziło o to , że Ania bała się trochę spotkania z rodzicami atakującego . W sumie nie dziwię się też się będę bać . Zawsze jest taki mały stres . Ana obawiała się najbardziej , że nie przypadnie im do gustu . Ja byłam szczerze przekonana , że rodzice Bartmana będą zachwyceni Anką . Ona jest taka spokojna , trenuje siatkówkę , ładnie się ubiera , jest ładna , robi śliczne foty i ładnie maluje . Strasznie dużo ma zalet . Niestety ma wadę , ale tylko jedną mianowicie jest strasznym śpiochem i często jest problem ją obudzić . I tak ją lubię .

-Wszystko będzie okej . –powiedziałam przyjaciółce na pocieszenie

-Serio tak uważasz ?

-Tak . Jesteś najodpowiedniejszą partnerką dla Zbyszka. Lepszej nie mógł by znaleźć .Zapewniam Cię .

-Kochana jesteś . Wiedziałam do kogo przyjść .

-Do usług .

Nagle ktoś zapukał do drzwi . Myślałam , że przyszedł Pit lub Magda , ale ku mojemu zaskoczeniu był to jakiś chłopak z obsługi hotelu . W ręku miał kwiaty .

-Czy to pani Weronika ? – spytał

-Tak . A o co chodzi ?

-Proszę kwiaty od tajemniczego wielbiciela .

-Oooo dziękuję .

-Do usług . – powiedział po czym odszedł

W środku był mały liścik . Zaczęłam go czytać brzmiał on następująco : Nie zapomnę naszego spotkania . Ślicznie wyglądałaś , wierzę , że będziemy razem . Kocham Cię . Anonim

Co to kurczę jest ? Raczej tego nie pisał Pit . Coś mi się zdaję , że znów jakieś żarty się zaczynają .....

I mamy już 54 rozdział .  Przepraszam , ale co najmniej do czerwca rozdziały będą się pojawiać raz ewentualnie dwa razy w tygodniu . Bardzo przepraszam , ale niestety trzeba zaliczać oceny na pasek . Tak więc trzymajcie kciuki . Ja trzymam za was ! Życzę siatkarskich snów i miłego czytania . Dobranoc :)

                                                                                                             Życie szyte siatkówką