Rozdział dziewięćdziesiąty piąty

Po obiedzie wzięłam szybki prysznic i byłam już gotowa do wyjazdu .Pociąg był o 20.  Ann na dworcu jeszcze nie było . Ehh…Jak zawsze .

-Jak uda mi się wszystko załatwić to dam ci znać-powiedział Pit

-A co załatwić? Nie ogarniam. Przepraszam.

-Wesele i te wszystkie formalności.

-AAaa…Okej. Jak coś to dzwoń

-Zadzwonię

Nadeszła wreszcie przyjaciółka. Znów 5 minut przed odjazdem. Rekordzistka .

Pożegnałyśmy się z naszymi narzeczonymi i wsiadłyśmy do pociągu. Planowany przyjazd był na 5 rano. Więc będą jakies dwie godziny odpoczynku przed treningiem.

W przedziale byłyśmy same. Na szczęście bo więcej miejsca i można swobodnie rozmawiać.

-Już nie mogę się doczekać aż pokażesz mi swoją suknię-powiedziała Ania

-Powiem ci , że ja też. Dopiero ma przyjść w wtorek. A ty masz już jakąś upatrzoną?

-Nie dlatego pomożesz mi w tym.

-Ok. Jutro po treningu pójdziemy.

Pół drogi generalnie gadałyśmy o planach i marzeniach , które raczej się nie spełnią.

Gdzieś koło drugiej w nocy zmorzył mnie sen. Dobre i to spać przez dwie godziny. Gdy się obudziłam przyjaciółka jeszcze spała. Nie miałam serca , ale niestety musiałam ją obudzić.

-Zaraz wtargnę do mieszkania i ide spać na te dwie godziny-powiedziała

-Cha cha ja też. Nie lubię tak mało spać

-Wiesz , że ja też. W ogóle , którą to my godzinę mamy?

-4:50 . Za jakieś dziesięć minut planowo powinnyśmy być.

-Obstawiam dzisiaj ciężki trening

-Czemu tak sądzisz?

-Bo dużo wolnego ostatnio było

-Fakt. Mecz z Bielskiem się zbliża

-Trzeba będzie się mocniej przyłożyć

-Ja się zawsze staram mocno trenować

-Nie tylko ty…Dobra patrz bo już będziemy wysiadać

Wzięłyśmy bagaże i wysiadłyśmy. Pożegnałyśmy się i każda pojechała do siebie. Za trzy godziny i tak się zobaczymy. 

Witajcie ,

Wróciłam i obóz uważam za bardzo udany. Dziś zaczęłam ogarniać bloga. Wiem że rozdział nie zaspokaja waszych smaków , ale niestety trzeba się dopiero wprawić . :D No nic ode mnie tyle.